Dikkat, bu yol cesaretle döşenmiştir.

📷https://dribbble.com/okodalak

Çok sıcak bir günde uzun bir yürüyüş sonrası suya kavuştunuz. Buz gibi, içinizi serinletecek ve size dünya varmış gibi hissettirecek. Hepimiz bunu elbette çokça yaşadık. Nasıl tanıdık bir his değil mi? Şu an kendimi yazarken öyle hissediyorum. Eve koşa koşa geldim, pijamalarımı giymek için çokk acele ettim ve hemen oturdum yazının başına. Acil yazım geldiii. 

Size bazı itiraflarım olacak. Şu an nasıl hissettiğimden bahsetmek istiyorum. Doğum günüme çok az kaldı ve önden birkaç kutlama yapıldı bile. Kendimi şanslı hissettiğimi hep söyledim ve bu sene de anlıyorum ki çok güzel seviliyorum ve değer veriliyorum. Geçen günlerde bu şehrin bana iyi gelmediğini dile getirdim, şimdi ise yeni yaşımı, başka bir şehirde kutlamak için hafta sonu yola çıkarılıyorum. Bana şans getireceğini inanıyorlar. 

Evet, tamam size nasıl hissettiğimden bahsedecektim. Arkadaşlar çok karışığım. Kendimi çok çok dolu, çok fazla duyguların içinde kalmış hissediyorum. Aşırı korkuyorum, aşırı koşmak istiyorum, aşırı durmak istiyorum ve aşırı konuşmak istiyorum. Susmak istiyorum. 

Geçen yazımda hisssizliğimden yakınırken, şimdi size bunları anlatıyor olmak beni bile şaşırttı. Kendimi, bedenimi, ruhumu, kalbimi hatta beynimi bir kutunun içerisinden çıkarmış gibi hissediyorum. Duygularım benden kurtulmak için can atıyor ama onları sıkı sıkıya tutmaya çalışıyorum. Çünkü, aşırı korkuyorum.

Bunu itiraf etmek benim için zor oldu, kendime sesli bir şekilde dile getirdiğimde şok oldum. Daha doğrusu bir sohbet esnasında, böyle yapıyorum çünkü korkuyorum dediğimde ben bile inanamadım. Şu an gözlerim doldu biraz, sulu gözlülüğümü maruz görün ☺

Korktuğum ise kalbimin kırılması. Bundan o kadar korkuyorum ki geleni gönderdiğim gibi hiç gelmemiş gibi davranmak konusunda üzerime yoktu. Şimdi eşikte duran kişiye karşı kendi içimde ördüğüm ani duvarlar midemi bulandırıyor, karnıma ağrılar girdiriyor ve kaçmama neden oluyor. Henüz içeri tam giren biri yok ama olmasını istediğim biri olabilir. Buna değer mi, henüz bilmiyorum. Sadece duygularımda samimi davranmak, tabiri caizse koyvermek istiyorum. Ne hissediyorsam söylemek, aklımdan geçeni sormak, kalbimden geçen korkuyu paylaşmak istiyorum. Ama bunları paylaşmanın getireceği sonuçlardan kaçmak istiyorum. Çünkü dediğim gibi kalbimin kırılmasından korkuyorum. 

Hepimizin bundan kaçtığı zamanlar olduğuna inanıyorum. Bundan dolayı bir cesaretle çıkamadığımız yolları, tanıyamadığımız insanları, korkularımızın esiri yaptığımız duygulardan boğulduğumuz anları biliyorum. Tam tersini isterken korkudan yerimizde saymak ise canımı çok sıkıyor. 

İstediğim şu ki özgürce duygularımı yaşayabildiğim bir yolda olmak istiyorum. Cesaretle çıktığım her yolun ne kadar güzel olduğunu biliyorum ama bu sefer biraz cesaret olarak kırığım. Yeni yaşımda dileğimi bunun için kullanacağım. Dilekler söylenmez ama bu sefer biraz ters yoldan gidelim, belki bu yol manzaralı olandır. 

Dostilerimm önce kendim için, sonra karşımdaki için ve sonra da sizin için dileğim korkularımızdan kurtulalım ve bi' cesaret kuşların kanadında manzaralı yolun tadını çıkaralım.

Henüz kendime bir iyi ki doğdun yazmıyorum. Onun için yılın yarısının hesabını yaptığım ve elbette daha çok dilek dilediğim bir konuşmayı sizlerle yeniden yapacağım :) Şimdilik bu itirafım ve duygusallığım ile idare edebilirsek çok sevinirim.  

Bize, duygularımıza ve hepimize bol şansss ✌

Ay bir de eklemeden geçmek istemiyorum ya. Lütfennn karşılıklı yakaladığımız bu duyguları kaçırmayalım. Tamam size sabahtan beri bunu kaçırdığımdan ya da işte kaçırmak üzere olduğumdan falan bahsediyorum ama bunları yakalıyorken de neden daha derinlemesinde gitmediğimizi anlayamıyorum işte. Tamam anlıyorum, ondan bahsettim zaten de başka arayışlarda olmak da çok boş geliyor bana. Madem bu var, gitmeye karar verdik buradan devam edelim ya. Ucuz hareketler sergileyip, koşarak işi berbat etmeyelim istiyorum. 

 Not: Son paragraf kendim dışındakiler için bir uyarıydı, dikkate almanız durumunda şirinleri bile görebilirsiniz.