Bu yazının bir başlığı yok.

 

📷✨ https://dribbble.com/juliahanke


Aklımda hiç yokken birden burada buldum kendimi. Yani şaşırtıcı bir durum değil elbette ama öncesinde kendimi hep hazırlardım. Son yazdığım birkaç yazıdan nedense mutlu değilim, okuyunca ne yazmışım ben böyle, sanki yemek tarifi veriyormuşum gibi kısa kısa, satır satır olmuş.  Duygudan uzakta bir yerde, dökülen birkaç kelime.

Kendimi gömdükten sonra size gelelim, nasılsınız? Oralarda keyfiniz yerinde mi? Yazı yavaş yavaş geride bırakıyoruz, umarım dönüp baktığınızda sizde güzel hisler uyandıran bir yazı geride bırakıyorsunuzdur ✌

Bana soracak olursanız, bu yaz bende "öfff ne yazdı ama" diyeceğim bir yaz oldu. Kendimi şu an çok yorgun hissediyorum ama kötü hissetmiyorum. Aksine omuzlarımdan kalkan bir sürü yükü, ağırlık yapan birçok insanı geride bırakmışım. Dönüp bakmama bile gerek kalmayacak şekilde hissediyorum kendimi. Son aylarda verdiğim kararların, yaşadığım anların eski Hazal'dan uzak olmasına çok şaşkınım ve şaşırtıcı bir şekilde de pişmanlığa dair tek bir nokta bile yok. Kalbimin zamanında acıdan kıvrandığı anlara bakıyorum, izleri bir yaranın iyileşmesinin çok ötesinde. Bazı yaralarım iyi ki var olmuş. 

Sırrını kendime vermek ve sizinle paylaşmam gerekirse, kabul etmek. Elbette benim için kolay yoldan olmadı. Zaman zaman kendimi hayattan tamamen soyutladığım, kendimle bile kalmanın zor olduğu zamanlardı. Olanın önüne geçemediğimiz gibi, değiştiremiyoruz da. Kabul etmek, ilerlemenin bir yoluydu benim için. 

Benim sistalar ile yazı kapatmadan küçük bir tatil kaçamağı yaptık. Hiç abartısız geçirdiğim en huzurlu tatildi desem yeridir. Tamamen istek değil, ihtiyaç olan bu tatilde kısa zamanda çok şey yaşandı. Etkisinden çıkabildiğimi söylersem doğru söylememiş olurum. Birbirini yormayan insanların yola çıktığı, herkesin ihtiyacı neyse onun karşılandığı, duyguların akmasına izin verildiği ve çok farklı duyguların ortaya çıktığı birkaç gün. 

Tüm defterleri kapattığım bu dönemde yeni bir defter açmam bana da şok oldu açıkçası. Çok açık bir şekilde anlatmak istemiyorum, bana kalmasını ve onu yaşamak istediğim bir noktadayım. Önce duygular ile başa çıkmam sonra da yaşanmasını şiddetle istediğim ve başlaması için sabırsız olduğum durumu sindirmem gerekiyor. 

Bu bir yol mu, yolda neler yaşanacak bilmiyorum. Sadece yaşanmasını çok istediğim ve belki de hayallerini kurduğum bir noktadayım. Ben bunlarla tanışır ve yola çıkarsam size de anlatacağıma dair sözler verebilirim ki zaten anlatmadan duramadığımı en iyi siz biliyorsunuz. 

Biraz doluyum, taşmak istiyorum ama bu taşma Ay'ın aydınlattığı bir gecede denize vuran ışığı gibi. Sakince. 

Bir gün her şey istediğimiz gibi gidecek, buna kalpten inanıyorum. Nereden biliyorsun, diye sormayın. Gökyüzüne baktığımızda bize yolu gösterecek tüm yıldızların orada olduğunu bildiğim gibi. 

Bir de zamanı geldi. 

Bizim için bir şarkı bırakıyorum buraya, keyifle dinleyinnn.

https://open.spotify.com/track/3AJwUDP919kvQ9QcozQPxg?si=ab21089ee3d440e4

look at the stars 💫

Kendinize hoş bakınnnn, gittim bennn.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Telaşsız Bir Hayatın Kıyısında.

Resim
12 Eylül 2025 Bazen düşünüyorum da acaba insanlığın var olduğundan beri böyle arkasına yaslanıp gamsızca durduğu bir an oldu mu? O anı yaşamak nasıl olurdu çok merak ediyorum. Düşünsene sırtını şöyle rahatça yaslamışsın ve alıp verdiğin her nefeste hiçbir şey düşünmüyorsun, aklında hiçbir şey yok ve gözlerinin baktığı yer sadece bir yer. Öylesine bir yer işte, ona dair de bir şey düşünmüyorsun. Hiçbir şey yok, düşünce yok, manzara yok. Boşluk mu? Bence tam olarak öyle değil. Bahsetmek istediğim belki biraz huzura yakın mutluluğa yakın bir şey ama bu da tanımlamak oluyor sanırım. Gamsızlıkta korku da yok, mutluluk biraz da korku değil mi, onun bozulması korkusu. Nereden mi geldim bu konuya? Uzun zamandır hatta başlangıcını bilmediğim çok uzun bir zamandır sürekli bilmediğim bir telaşın içerisindeyim. Yani mesela bir yemek yemek, çok basit bir eylem değil mi? Ve ayrıca bence keyifli ama nedense yemeğimi yerken ve sonrasında yapacak bir şeyim yoksa bile hızlıca yemek zorundaymışım gibi ya...
Devamı

Güneşin Doğduğu Yerde Kadınlar Var!

Resim
Bugün, 8 Mart Dünya Kadınlar Günü. Bu özel günde, yüreğimde biriken öfkeyi, umudu, utancı ve direnci kelimelere dökmek için bilgisayarımın başına oturdum. Ailemin güvenli evinde, sıcacık yatağımda, pencereden süzülen ışıkla birlikte düşüncelerim de aydınlanıyor. Ama bu aydınlık, içimdeki karanlığı tamamen dağıtmıyor. Çünkü biliyorum ki, şu an bu satırları yazarken, dünyanın bir köşesinde bir kadın, bir kız çocuğu, özgürlüğü için mücadele ediyor, belki de sessizce acı çekiyor. Ve ben, bu gerçeği değiştiremediğim için derin bir utanç duyuyorum. Uzun zamandır buraya yazmıyordum. En son, sessiz çığlıklarımı burada paylaşmıştım. O günden bu yana ne mi oldu? Çığlıklarımız sese dönüştü, avaz avaz bağırdık, ama sesimiz duyulmadı. Kulaklar sağırlaştı, yürekler katılaştı. Her geçen gün, adaletsizliğin ve vahşetin arttığı bir dünyada, kadınlar olarak birbirimize tutunmaktan başka çaremiz kalmadı. Bugün, bu satırları yazarken, kendi adıma büyük utanç duyuyorum. Çünkü benimle aynı imkanlara sahip o...
Devamı

Yorgunluk, Umut ve Sessiz Bir Çığlık.

Resim
Yorucu birkaç haftanın ardından nispeten daha sakin geçen bir cumartesi gününün akşamında bilgisayarımı birkaç alışveriş yapmak için açtıktan sonra hiç düşünmeden buraya uğradım. Geçen sene ve bu sene yazılarımı sebepsizce okuduktan sonra kendimi hissettiğim tatlı mutluluğun içerisinde, sonucu buruklukla kapattım. Çünkü yazıları yeniden başlayıp eskiye doğru okudum ahahahah.   Off neden böyle bir şey yaptım, inanın hiçbir fikrim yok ama son yazıyı okuduğumda kendime kocaman bir sarılmak istedim yahu. Karşılıklı “Sende neler yaşadın be!” diyerek konuyu kapatacakken bir de üzerine buraya geldim. :)   Ay arkadaşlarım ya, gerçekten geçen seneye bir girişim var, bir de bu seneden çıkışım demek istiyorum. Hayat, elinde iyi kötü ne varsa salmış üzerime. Yani teker teker gelmiş ama üst üste göndermiş. Şimdi “Niye eski defterleri açıyorsun?” diyorsunuz ama ne diyeceğim size: Eski defterlere baktım da ne güzel izlerini kapatmışım, onu anladım. Size bahsettiğim korkunç rüyalar gitmiş, en...
Devamı